13 grudnia 1902 w Krakowie urodził się Pawłowski Eugeniusz – profesor WSP w Krakowie, językoznawca, wybitny onomasta (specjalista od nauk o nazwach geograficznych i osobowych) i dialektolog, harcmistrz oraz nauczyciel sądeckich szkół. Często gościł w Sromowcach Wyżnych skąd pochodziła jego żona Kazimiera, córka prof. Wojciecha Janczego. Zmarł 11 listopada 1986 w Nowym Sączu.
Prof. Eugeniusz Pawłowski odbył studia na Uniwersytecie Jagiellońskim w 1924 na Wydziale Filozofii, doktorat uzyskał w roku 1950, a stopień docenta w 1964. W latach 1924-61 był nauczycielem szkół średnich w Nowym Sączu (w czasie okupacji w tajnym nauczaniu), od 1961 był wykładowcą w WSP w Krakowie.
Zdjęcie ze zbiorów rodzinnych Tomasza Bani
W 1925 roku ożenił się z Kazimierą Janczy (1903-1991), córką prof. Wojciecha Janczego z Sromowiec Wyżnych. Małżeństwo doczekało się dwóch córek : Ireny Marii (ur. 1926 r) i Zofii Stanisławy (ur. 1928 r.). Rodzina intensywnie zaangażowała się w działąlność harcerską prężnie działającą za sprawą Olgi Małkowskiej w Sromowcach Wyżnych.
Zdjęcie ze zbiorów rodzinnych Tomasza Bani
Już w latach międzywojennych Eugeniusz Pawłowski interesował się podhalańską kulturą ludową i regionalizmem. Z dziedzin tych ogłosił w 1927-1936 m.in. w „Gazecie Podhalańskiej” i „Gazecie Podhala” liczne artykuły, opowiadania gwarowe, recenzje.
Eugeniusz Pawłowski był m.in. twórcą widowisk scenicznych inspirowanych kulturą regionalną oraz autorem szeregu prac dotyczących gwary z terenów Sądecczyzny, Podtatrza i Podhala.
Sporo miejsca w swojej pracy naukowej poświęcił m.in. gwarze Sromowiec Wyżnych w których często przebywał, gwarze łapszańskiej czy gwarze podhalańskiej.
Fot. ze zbiorów Tomasza Bani
