Trzy Korony to najwyższy szczyt Pienin Środkowych należący do Masywu Trzech Koron. Góra wznosi się około 530 metrów nad płynącym u jej podnóży Dunajcem. Trzy Korony to jedno z najatrakcyjniejszych turystycznie miejsc w Pieninach. Z platformy widokowej na Okrąglicy, opadającej na Rówień koło Dunajca ponad 500-metrową przepaścią, doskonały widok na Pieniński Przełom Dunajca i obszar Pienińskiego Parku Narodowego, a także na Tatry, Beskid Sądecki, Gorce, Beskid Żywiecki i Magurę Spiską.
Trzy Korony pierwotnie zwano Pieninami. W 1834 pojawiła się w dokumentach nazwa Kronenberg (przetłumaczona na polski jako Korona), a od 1860 dopiero obecna nazwa. Trzy Korony odwiedzane były turystycznie od bardzo dawna. Już w 1842 r. H. Kratter pisał: „Nie ma (…) gościa, który by nie odwiedził tych szczytów ze strony dostępnej (…) i nie napasł się stąd najpiękniejszym i najmilszym widokiem Karpatów”. W 1906 r. wyznakowano pierwszą trasę turystyczną na szczyt. W 1929 r. Trzy Korony zostały przez polski rząd wykupione od prywatnych właścicieli.
Według opowiadań miejscowej ludności na Trzech Koronach podobno chroniła się miejscowa ludność podczas najazdów tatarskich. Stąd też podobno startował na skrzydłach mnich brat Cyprian z Czerwonego Klasztoru, a Aleksander Kostka-Napierski wzywał lud Podhala do walki. Jan Nepomucen Rostworowski w 1831 r. pisał: „Kto raz te miejsca poznał…ten będzie miał ich obraz na zawsze w pamięci wyryty”. Krajobraz ze szczytem Trzech Koron został wykorzystany w kręconym w 2007 na Słowacji filmie „Volkodav. Ostatni z rodu Szarych Psów”.
Turyści zwiedzali Trzy Korony od niepamiętnych czasów. Około 1860 r. pod sam ich szczyt wyjeżdżano 4-konnymi zaprzęgami. Później stały się modne piesze dzienne, a także nocne wycieczki i oglądanie wschodu Słońca. Około 1880 r. na Trzy Korony wychodziło 200–300 turystów rocznie, w 2005 r. to już ponad 60 tys. turystów.
U południowych podnóży Trzech Koron w Sromowcach Niżnych znajduje się schronisko PTTK „Trzy Korony”.
Partię szczytową Trzech Koron stanowi pięć turni zbudowanych z odpornych wapieni rogowcowych:
Okrąglica – 982 m. Najwyższa, na niej znajduje się platforma widokowa z barierkami. Na platformie mieści się około 30 osób.
Płaska Skała (Plaska Skała) – 950 m. Na południowy wschód od Okrąglicy.
Nad Ogródki – 940 m. Na południowy zachód od Okrąglicy. Od 1933 stał tutaj obsługiwany przez pustelnika totalizator opadowy
Pańska Skała (Bryłowa) – 920 m. Gnieżdżą się w niej rzadkie ptaki pomurniki.
Niżnia Okrąglica (Ganek) – wysunięta ku południu pod Okrąglicą i niższa o 80 m. Z niej dawniej, przed udostępnieniem wierzchołka, oglądano panoramę.
Masyw Trzech Koron ograniczony jest trzema przełęczami: przełęcz Szopka oddziela go od Pienin Czorsztyńskich, Wyżni Łazek od grupy Łysiny, Koszarzyska od Ostrego Wierchu. Stoki południowo-zachodnie opadają do Wąwozu Szopczańskiego, południowe do Dunajca, północne do doliny Pienińskiego Potoku. W masywie jest kilka polan: polana Szopka, polana Pieniny, Koszarzyska i Klejczyna.
