Oddział Związku Strzeleckiego w Krościenku nad Dunajcem powstał prawdopodobnie pod koniec lat dwudziestych XX wieku, gdy w całym kraju rodził się ruch paramilitarny inspirowany ideami Józefa Piłsudskiego i mający na celu wychowanie młodzieży w duchu obywatelsko‑wojennym. Z dużym prawdopodobieństwem jego oficjalna rejestracja nastąpiła w latach 1928–1930, wkrótce po utworzeniu Centralnego Okręgu Strzeleckiego “Strzelec” i ogólnokrajowej rozbudowie sieci jednostek terenowych.
W swojej działalności oddział krościeński skupiał głównie młodzież szkolną i absolwentów gimnazjum (wówczas I‑VI), organizując ćwiczenia strzeleckie, marsze kondycyjne po Pieninach oraz kursy musztry i topografii. W okresie międzywojennym Związek Strzelecki funkcjonował jako organizacja społeczno-wychowawcza młodzieży zajmująca się przede wszystkim działalnością w zakresie wychowania fizycznego i przysposobienia wojskowego. Jednym z ważniejszych zadań było przygotowanie ochotników do służby w rezerwie Wojska Polskiego. Poza szkoleniami wojskowymi, strzelcy prowadzili także działalność społeczną: urządzali zbiórki odzieży i żywności dla kombatantów, pomagali przy organizacji lokalnych uroczystości patriotycznych (rocznice wypadowe i świąt narodowych) oraz wspierali straż pożarną i OSP w Krościenku.
Liczebność oddziału zmieniała się w zależności od okresu: w czasach świetności, na przełomie lat trzydziestych, w składzie liczył około 40–50 członków, w tym kilkunastoosobową grupę instruktorską. Przed wybuchem II wojny światowej była to jedna z większych organizacji paramilitarnych w gminie. Po 1939 r. większość struktur “Strzelca” weszła w konspirację i wykonywała zadania zlecone przez władze wojskowe. Formalna działalność oddziału w Krościenku przerwana został podczas okupacji.
Reaktywacja Związku Strzeleckiego w Polsce jako organizacji nawiązującej bezpośrednio do tradycji przedwojennego Związku Strzeleckiego nastąpiła w duchu odrodzenia organizacji “Strzelec” w roku 1994.
